Tekst

Halverwege tussen stadhuis en Bijenkorf begint het op te vallen: er staan sculpturen op de stoep en langs de weg. Al flanerend ontdek je er steeds meer. Ze staan allemaal op een bijna identieke sokkel. De beelden zelf zijn echter uitermate verschillend. Deze ‘Beeldengalerij’ is in 1990 bedacht door beeldende kunstenaar Peter Struycken in opdracht van Stroom Den Haag. Het was het eerste grote beeldenproject van deze instelling.

In het drukke voetgangersgebied van de Grote Marktstraat, de Kalvermarkt en het Spui plaatste Struycken om de 25 meter een beeld. Veertig in totaal. Om een verbinding te leggen tussen de sculpturen en de omringende architectuur, bedacht hij een uniforme sokkel. De maatvoering van beeld en sokkel, respectievelijk (maximaal) 180-200 cm en 95 cm hoog, verhoudt zich tot de omliggende gebouwen.

Keramist Geert Lap (1951) heeft de sokkel ontworpen. Lap koos voor een ovale vorm met een kern van granito. Over de sokkel wordt een stalen huls geplaatst, waarop de verschillende kunstenaars hun beeld kunnen bevestigen. Door deze constructie en door de maatvoering passen de beelden in een transportkooi. Zo kunnen de sculpturen met enige regelmaat van plaats wisselen, waardoor het beeldenlint altijd verrassend blijft.

Toen de voetgangerszone Grote Marktstraat, Kalvermarkt en Spui in 2010 klaar was, stonden er uiteindelijk veertig beelden op evenveel sokkels. Allemaal gemaakt door Nederlandse beeldhouwers. Sommigen van hen genieten nationale en zelfs internationale erkenning, anderen zijn vooral in Den Haag en omstreken bekend. Samen bieden ze de voorbijganger een dwarsdoorsnede van de Nederlandse beeldhouwkunst aan het eind van de 20^e en het begin van de 21^e eeuw. Welke sculptuur van wie is, valt te lezen op de ronde bronzen tekstbordjes die in de grond naast elk beeld liggen. De Haagse illustratief typograaf Rudo Hartman (1945) tekende voor het ontwerp daarvan.

Dat alle sokkels sinds 2010 bezet zijn betekent niet het einde van het project. Inmiddels heeft de Haagse beeldhouwer André Kruysen P. Struycken als conservator opgevolgd. Hij heeft de taak om de sculpturen periodiek van plaats te laten verwisselen. Daarnaast zorgt hij ervoor dat de galerij verrijkt wordt met nieuwe beelden. Zo blijft ‘de Beeldengalerij’ ook in de toekomst een actueel overzicht bieden van de Nederlandse beeldhouwkunst.