Buiten Beeld
Status
Permanent
Categorie
Gestolen
Sinds
01-12-2009
Toelichting
Dit bronzen beeld van een sierlijke danseres was in 2009 slachtoffer van een beeldenroof. Nederland werd in die tijd regelmatig opgeschrikt door diefstal van bronzen beelden uit de openbare ruimte. De ontvreemding van De Denker van de wereldberoemde Franse beeldhouwer August Rodin uit de tuin van het Singer Museum in Laren in 2007 was zelfs landelijk nieuws. Dat beeld werd twee dagen later geheel verminkt met zaagsneden teruggevonden. Gelukkig kon het worden gerestaureerd en staat het sinds januari 2011 weer in het museum. Wat het lot is van Bremers Dansende meisje is tot op de dag van vandaag onduidelijk. Grote kans dat zij is omgesmolten.
Gegevens kunstwerk
Titel
Dansend meisje
Kunstenaar
Jean Bremers, Marianne Bremers
Jaar
1988
Materiaal
Brons
Afmetingen
h. 300 cm
Locatie kunstwerk
Adres
Clingendael, Den Haag
Stadsdeel
Haagse Hout
GPS gegevens
52.101418185387, 4.3299314550087 Bekijk op plattegrond
Omschrijving kunstwerk
Tekst
Sinds 1988 stonden er twee bronzen beelden van Jean en Marianne Bremers in Den Haag: ‘Dansend meisje’ in Park Clingendael en een standbeeld van prins Bernhard (1911-2004) voor het hoofdkwartier van de Koninklijke Luchtmacht aan de Binckhorstlaan. Maar in 2006 verhuisde het hoofdkwartier naar Breda en het beeld van de prins ging mee.
Het andere Haagse beeld van het beeldhouwersechtpaar Bremers stond tot 2009 nog temidden van bloemperken en sierlijk geknipte buxushagen in Park Clingendael. Oorspronkelijk had het beeld een plekje op het gazon, later kreeg het een plaats binnen de oud-Hollandse tuin vlakbij het landhuis. Het meisje of de jonge ballerina danst met wapperende staart en doek, hoog op haar tenen. Ze spreidt de armen gracieus, naar boven en naar opzij. Het ragfijne pakje verhult haar soepele, jonge lichaam nauwelijks en laat in ieder geval één borst vrij. Ze gaat geconcentreerd op in het dansspel. Het beeld past goed in de tuin, die – geïnspireerd op de 17e-eeuwse tuinkunst – begin 20e eeuw werd aangelegd.
De Bremers staan bekend om hun hypernaturalistische bronzen: portretten, dierfiguren, historische beelden en vrij werk, zoals dansers, danseressen en acrobaten. Alles wat ze maken moet de werkelijkheid zo dicht mogelijk benaderen. Zo is de doek waarmee het meisje in Clingendael danst zeer verfijnd weergegeven. Het dunne brons lijkt net zo buigzaam en flexibel als een echte lap stof. Een schets of een tekening vooraf is niet nodig. Ze werken direct in de was met het beeld tussen hen in, zo goed zijn de echtelieden op elkaar ingespeeld. Dat heeft één groot nadeel. Nuchter merkt Jean daarover op in het Brabants Dagblad van 1 september 2006: ‘Als één van ons tweeën doodgaat, is het afgelopen’.