Tekst

Een wereld van verschil ligt er tussen Rudi Rooijackers’ ‘Compositie’ dat in 1966 geplaatst werd in het plantsoen tegenover Hertenrade en diens vijf jaar eerder geplaatste brons in het lommerrijke plantsoen aan de Loevesteinlaan tegenover de Kuinrestraat.

Het figuratieve bronzen beeld ‘Meisje op bank’ is wezenlijk anders dan de grillige compositie die de beeldhouwer vijf jaar later voltooide. De abstracte vorm aan de Meppelweg doet denken aan de ruige, abstract expressionistische kunst van een Cobrakunstenaar of een andere experimentele beeldhouwer. Rooijackers heeft zich laten verleiden tot een robuuste vertaling van een emotionele beleving. Het volgen van eigen intuïtie en expressie ligt meer voor de hand dan het uitvoeren van een doordacht concept.

Hoewel er verwantschap bestaat met de abstract expressionistische kunst van Cobra, is een restrictie wel op z’n plaats. De driedimensionale compositie van Rooijackers lijkt niet gebaseerd te zijn op mensvormen, dierfiguren of andere herkenbare elementen. Duidelijke verwijzingen naar concrete gegevens zijn moeilijk terug te vinden. Toch is het verleidelijk om het beeld te ontleden en er groeivormen, vleugels, stengels, bloemkelken of bladeren in te herkennen, terwijl ook totaal andere associaties mogelijk zijn.

Door de wijze waarop de vormelementen bij elkaar zijn gebracht en met elkaar zijn verknoopt en vergroeid, is een veelvormige compositie ontstaan die zich moeilijk laat ontrafelen of ontleden in verschillende onderdelen. De herkenbaarheid van ‘Meisje op bank’ heeft hier plaatsgemaakt voor een raadselachtige verstrengeling van vormelementen die in onderlinge samenhang een boeiend beeld hebben opgeleverd.

Inmiddels is Rooijackers ‘Compositie’ verhuisd van de Hertenrade naar het Drentheplantsoen. Daar staat het achter de flats in het groen aan de zijde van de Benteloostraat.