Tekst

Ondanks het vrolijke geluid heeft het carillon dat geplaatst werd op het Loosduinse Hoofdplein heel wat voeten in de aarde gehad. Toen het plein met winkelcentrum eind jaren zeventig van de 20e eeuw werd gerealiseerd, was één procent van de bouwsom bestemd voor een kunstwerk. Een deel van de bevolking wilde een carillon, een ander deel een kunstwerk. Het alternatieve ‘kunstklokkenspel’ van Mathew Filipowski werd het compromis: de gemeente zorgde voor het kunstwerk, een inzamelingsactie garandeerde de komst van het carillon dat uiteindelijk door de Koninklijke Klokkengieterij in Asten werd geleverd.

Het ontwerp van de van oorsprong Amerikaanse kunstenaar Filipowski werd gekozen uit vijftig voorstellen. Het resultaat is een stalen constructie waarbij de klokken zijn gevat in vijf transparante driehoeken in goudgeel en azuurblauw. Het geheel refereert conform de geformuleerde opdracht aan het wapen van Loosduinen, ‘zijnde van lazuur en beladen met drie duinen van goud’. Filipowski werd opgeleid in Boston en woont sinds 1979 in Tilburg. Hij bouwde in Nederland een verdienstelijke reputatie op. Zo maakte hij voor Tilburg een beeld dat uitbundig geprezen werd om de ‘lyrische geaardheid die gestalte krijgt in de prachtige en ambachtelijke wijze waarop de maker zijn stalen objecten kleur en vorm geeft’.

Het carillon zelf houdt de herinnering levend aan Arnold Spoel (1859-1910). Het Loosduinse Hoofdplein kreeg haar huidige naam pas in 1982. Voor die tijd maakte het deel uit van het Arnold Spoelplein dat even verderop aan de Symfoniestraat ligt. Spoel genoot bekendheid als Haagse zanger en zangpedagoog. Daarnaast was hij ook componist, onder andere van het kinderwijsje ‘Onder moeders paraplu’. Zijn naam en het carillon mogen in deze buurt dan ook niet ontbreken.