Tekst

Een beeld met een dubbelfunctie. Je kunt er naar kijken en je kunt eroverheen springen. Bovendien is het verrassend. Want beeldhouwer Carla Rutgers maakte een traditioneel beeld dat tegelijk eigentijds is. Het kind draagt moderne kleding: een bodywarmer en een broek met smalle pijpen met split. Kom je op het schoolplein, kijk dan even goed naar het kinderkopje. Je ziet hoe natuurgetrouw de zachte, neerhangende gezichtshuid van voorhoofd en wangen is weergegeven.

Rutgers vervaardigde de brons ‘Bokstaand kind’ in 1984 ter gelegenheid van de bouw van een nieuwe gymnastiekzaal bij een basisschool. Geboren in Gouda, groeide Rutgers op in Den Haag, waar ze studeerde aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten. Begin jaren zeventig maakte ze naam met haar portretten en figuren van mens en dier in terracotta, steen en brons. Haar naturalistische sculpturen hebben zonder uitzondering iets ongedwongens en iets onverwachts.

In 1997 vervaardigde ze de brons ‘Battle Dressed’ voor een winkelcentrum in Breda. Het is een zittend naakt dat speels, maar ook uitdagend haar gezicht half achter een boa verschuilt. Kom je haar rustig winkelend tegen, dan zal je op z’n minst even opkijken. Opkijken doe je ook van het beeld in de vijver achter het Wassenaarse raadhuis. Haar kleed omhooghoudend waadt daar een vrouw door het water. De sculptuur is een citaat uit Rembrandt’s schilderij ‘Badende vrouw’ uit 1654.

Citeren doet Rutgers regelmatig. De citaatkunst kwam als stijlvorm op in de jaren tachtig. Bestaande kunstwerken of onderdelen ervan krijgen een nieuwe betekenis door een andere ordening, een onverwacht verband, of zoals bij Rutgers door de toevoeging van de derde dimensie. Omdat de beschouwer Rutgers driedimensionale baadster, die zich bij de intieme bezigheid van het baden alleen waant, van alle kanten kan benaderen, is de erotische lading expliciet geworden. Bij Rembrandt was deze alleen onderhuids voelbaar.