Tekst

Den Haag bezit een paar vroege werken van de later bekend geworden beeldhouwer Nic Jonk. Op de gazons aan de Jacob Mulderweg staat een serie van drie die dateren uit 1956, het jaar waarin Jonk afstudeerde aan de Rijksakademie in Amsterdam.

Het beeld van de bokspringende meisjes en twee beelden van moeder en kind zijn daarom nog niet herkenbaar als de ‘typische Jonks’ die hij later maakte: dat zijn glad gepolijste, bijna wolkachtige beelden van verstrengelde lichamen die boven de sokkel lijken te zweven.

De grof geboetseerde, naturalistische figuren uit Jonks vroege periode zijn verwant aan het werk van veel collega’s uit die tijd, onder wie Bram Roth (1916-1995)en Charlotte van Pallandt (1898-1997). Toch zitten er ook al enkele elementen in die karakteristiek zijn voor het latere werk van Jonk. Anatomische nuanceringen zijn teruggebracht tot lichte aanduidingen. Ze zouden geleidelijk aan helemaal verdwijnen: dat is ook wat Jonk waardeerde in het werk van de negentiende-eeuwse beeldhouwer Maillol: ‘hij deed het met het licht en haalde er al de anatomie mee weg’.

Jonk heeft in de loop van zijn artistieke carrière de vormgeving verder verbeterd en vereenvoudigd. De onderwerpskeuze veranderde daarentegen nauwelijks. Zijn vrouwen en dieren werden steeds sterker geabstraheerd tot de hierboven beschreven ‘typische Jonks’: beelden, schilderijen en tekeningen die door een groot publiek werden gewaardeerd. Jonk was een goede zakenman en heeft mede daardoor altijd veel media-aandacht gehad. Zijn werk werd regelmatig aangekocht, zowel door gemeenten en bedrijven als door particulieren.

De drie beelden aan de Jacob Mulderweg zijn veel minder bekend en daardoor een bijzonder bezit.