Tekst

Al vanaf het prille begin van zijn artistieke carrière heeft John Körmeling zich gemanifesteerd als een onstuimige, onstuitbare en tegendraadse ideeënmachine. Voor de hal van Schiphol West maakte hij het neonobject ‘HI HI HA HA’ dat naar zijn zeggen nergens over gaat. In Diepenheim staat het lichtobject ‘NIEUW’ dat altijd actueel blijft. Voor de Hasseltrotonde in Tilburg ontwierp hij een ‘vrijstaand rijtjeshuis’ dat langzaam met het verkeer meedraait. Bij de roeibanen in Harkstede staat een door hem bedacht starthuisje en ook elders in ons land zijn de afgelopen jaren tientallen eigenzinnige, ludieke of alternatieve gebouwtjes verrezen die van niemand anders kunnen zijn dan van John Körmeling. Van hem is ook het ontwerp voor het Nederlandse paviljoen op de wereldtentoonstelling in Shanghai in 2010.

Van huis uit is Körmeling architect. Maar als onafhankelijk denker verafschuwt hij hokjes. Moeiteloos en met een groot gevoel voor humor combineert hij dan ook elementen van kermissen en pretparken, een van zijn fascinaties, met architectuur en beeldende kunst. Een rode draad in zijn oeuvre is het hekelen van de scheiding tussen wonen, werken en vervoer die in de jaren zestig en zeventig van de 20^e eeuw in zwang raakte.

Ook voor het glazen huisje dat hij als fietsenstalling ontwierp voor Scheveningen zijn die cross-overs terug te vinden. Het gebouwtje ziet eruit als een vooroorlogs benzinestation. Onder een grote luifel kunnen fietsen voor reparatie opgehangen worden. Een efficiënt ingericht kantoortje biedt ruim zicht naar alle kanten. Op de dakrand flitsen ‘fietswoorden’ (trapper, spaak, verse lucht) en slogans als ‘ook voor uw banden’ aan en uit. Het concept én de uitvoering in staal en glas tekenen Körmeling ten voeten uit: hij is nooit voor één gat te vangen!