Tekst

Bambaataa van kunstenaar Gabriel Lester is een grote zwartmetalen monolieten sculptuur met daarin drie kubusvormen van lichtgrijs gaasmetaal waarbij de vormen zo zijn geplaatst dat je ze associeert met de ogen en mond van een gezicht. Door de geabstraheerde weergave van dat gezicht gaat de gedachte al snel uit naar een masker.

De titel van de sculptuur verwijst naar Afrika Bambaata, een pionier in de Electro muziek en Hiphop, die zijn naam ontleende aan de speelfilm Zulu (met Michael Caine), waarin Zulukrijgers weerstand bieden tegen het Britse leger. Maskers werden door de Zulukrijgers gebruikt bij tribale festiviteiten, zoals de verering van voorouders en doden, en waren niet bedoeld om iets te verhullen, maar juist om iets te representeren. Ze werden tijdens ceremonies vaak gebruikt in combinatie met dans, zang en gebaren.

Lester, die onder andere is opgeleid aan Hogeschool Sint-Lukas in Brussel (nu LUCA School of Arts) en de Rijksakademie van beeldende kunsten (Amsterdam) en woonachtig en werkzaam is in Amsterdam, is liefhebber van rap, Hiphop en spoken word en produceerde in de jaren tachtig van de twintigste eeuw zelf rapmuziek. Hij was oprichter van de groepen Definitely Def en Utile Connection en gaf in de jaren negentig freestyle spoken word performances met jazz- en hiphopmusici.

Met Bambaataa heeft hij nu in feite een eerbetoon gebracht aan één van zijn helden, waarbij het masker via de muzikant verwijst naar het gebruik van gezichtsbedekking bij de Zulukrijgers.

De ogen en mond van het beeld laten zonlicht door, waardoor holografische projecties van geometrische vormen ontstaan. Door de lichtval, die op ieder moment van de dag anders is, veranderen de projecties soms van vorm. Het beeld staat daarbij zo opgesteld dat als de zon zakt, ze als een soort spotlight de sculptuur uitlicht.

Je zou kunnen zeggen dat Bambaataa op die manier letterlijk in het zonnetje wordt gezet.

Tekst: Lennard Dost