Gegevens kunstwerk

Titel

Ariadne

Kunstenaar

Nico Onkenhout

Jaar

1947

Materiaal

natuursteen / marmer / steenachtig

Afmetingen

58 cm

Deelcollectie

Intro Westbroekpark

Locatie kunstwerk

Adres

Westbroekpark, Den Haag

Stadsdeel

Scheveningen

GPS gegevens

52.104334998655, 4.2880012760015 Bekijk op plattegrond

Omschrijving kunstwerk

Tekst

In een duistere hoek van het rosarium, afstekend tegen de donkere aarde en de hoge coniferen zit een wit marmeren figuur: de ogen met lichte groefjes aangeduid, de handen gevouwen op de opgetrokken knieën. Het is de mythische Ariadne, de dochter van koning Minos van Kreta. Volgens de legenden was ze verliefd op de god Theseus die was opgesloten in het labyrint van haar vader. Ariadne redde haar minnaar door hem met een draad naar de uitgang te geleiden. Helaas werd haar liefde niet beantwoord. De ondankbare Theseus liet haar achter op het eiland Naxos. Treurend wordt ze aangetroffen door de wijngod Bacchus. Hij neemt haar mee en er volgt een groots huwelijk waar de wijn natuurlijk overdadig vloeit.

Nico Onkenhout, de maker van het beeld, was een traditioneel beeldhouwer die in de jaren voor en na de Tweede Wereldoorlog was opgeleid aan de Rijksakademie door de gerenommeerde professor Jan Bronner. Niet alleen in zijn onderwerpskeuze, maar ook technisch waren Onkenhouts opvattingen over het vak behoudend. Hij moest niets hebben van nieuwe methoden: ‘ze rotzooien uit schroot maar iets in elkaar’ zei hij over de kunststudenten in een plaatselijke krant in 1964. Hij was een beeldhouwer ‘pur sang’ die bij voorkeur zijn beelden en monumentale reliëfs in steen en hout hakte. Daarnaast maakte hij vaak penningen, volgens Bronner ‘je visitekaartje als beeldhouwer’.

Oorspronkelijk stond het beeld van Ariadne in het plantsoen op het Moerbeiplein. Ze was, samen met nog twee andere beelden – waaronder ook Moeder Aarde van Onkenhout – aan de gemeente geschonken door een anonieme Haagse dame. In het plantsoen werd het beeld besmeurd met graffiti en in 1983 moest het zwaar gehavend worden weggehaald. Vier jaar later kreeg het zijn huidige plaats, in een stille hoek van het rosarium. Een uitgelezen plek om te treuren om het verlies van je geliefde.

Sluiten