Tekst

In 1951 ondertekende hij het oprichtingsmanifest. Daarmee werd beeldhouwer Bram Roth lid van de kunstenaarsgroep Verve (1951-1957). De groep van vijftien schilders en vijf beeldhouwers wilde als tegenhanger fungeren van Pulchri Studio en de Haagse Kunstkring. De exposities van deze verenigingen leverden een heterogeen beeld van de Haagse kunst op. De gelijkgestemde leden van Verve wilden een homogeen beeld uitdragen, ‘met behoud van individueel onderscheid in aanleg en temperament’, zo meldt het manifest.

De groep was ambitieus. De leden streefden naar ‘meer fantasie en verbeelding, meer verve’ in de kunst. Theo Bitter, een van de oprichters, schroomde niet Verve het Haagse antwoord op Cobra te noemen. Toch waren dat werelden van verschil. De internationale Cobra-schreeuw, ‘rauw, direct, bewust primitief, kleurrijk en extrovert’, werd vanuit de hofstad ingetogen beantwoord, ‘beschaafd, gevoelig, gemengd licht abstract en gestileerd figuratief’, aldus Rudi Oxenaar, voormalig directeur Museum Kröller-Müller, in 1997.
Een voorbeeld van die gestileerd figuratieve kunst vinden we aan de Conradkade op de Houtrustbrug. Daar staat ‘Amazone’ van Roth uit 1960. De brons heeft een sterke verticale as door de langgerektheid van het vrouwenlichaam en de paardenhals. Vooral de amazone is met haar kleine hoofd op een enorme kegelvormige hals buiten alle verhoudingen. Desondanks zijn alle onderdelen in harmonie en zien we een elegante ruiter, die in balans blijft terwijl haar paard het hoofd achterover gooit.

Het ligt voor de hand Roths beeld te vergelijken met de ruiterbeelden van de beroemde Italiaanse beeldhouwer Marino Marini (1901-1980). Vooral omdat er in 1959 zo een in Den Haag werd geplaatst. Maar dat sterk geabstraheerde ruiterbeeld staat ver af van Roths vertolking. Bovendien had Roth zijn model toen vermoedelijk al gereed. Van de heftige dramatiek die Marini’s ruiterbeelden kenmerkt, is bij Roth geen sprake. Roth plaatst mens en dier in een onbekommerde wereld, waarin geen plek is voor pijn of leed.